Over mijzelf

Mijn naam is Lucas Jonkers. Kart- en autocoureur (EU-licentie) en rijderscoach. Daarnaast vind ik het ook erg leuk om foto’s te maken van andere rijders of gebeurtenissen op het paddock en ben ik vrijwilliger bij Kartbaan Strijen waar ik onder andere help tijdens de mini-cursus en vlaggen bij de clubraces. Ook help ik steeds vaker bij NJIKV kartlessen waar mijn broer Mathijs binnen kart.

In een Radical SR1

Ik ben vrij laat begonnen met karten. De eerste NK wedstrijden reed ik dan ook net voor mijn 14e. Omdat ik toen al wel wist dat ik sportcoaching wilde gaan studeren heb ik bewust gekozen om in twee jaar zoveel mogelijk ervaring op te doen in diverse klassen. Om kans te maken op podiumplaatsen niet ideaal. Om mee te kunnen doen is doorgaans minimaal twee jaar ervaring nodig, maar ik had een ander doel voor ogen. Dat werd ID Engines junior (4-Takt), Rotax Max Junior (2-Takt), IAME X30 Junior (2-Takt) en inmiddels de ID Engines senior (4-Takt). Voordeel is dat ik daardoor ook met veel merken banden heb gereden; Maxxis, Le Cont, Komet, VEGA Apex en MOJO.

In 2022 heb ik mijn EU-licentie behaald voor de auto. Daarvoor beschikte ik al over een test-licentie. Dat jaar probeer ik naast het karten zoveel mogelijk meters in een Suzuki Swift Sport gemaakt om ervaring op te doen.

Naast zelf rijden help ik Jonkers & de Wit coaching & data acquisition bij het coachen en verwerken van data.

2023 ID Engines Sr.

In 2023 zijn de senior blokken aangepast met injectie. Dat geeft nog niet de competitiviteit die we vorig jaar zagen, fouten maken kost minder tijd. Dit komt de competitiviteit niet ten goede. Ondanks dat is het gelukt om na het 2e NK de kampioenschapsleider te worden. Tijdens het 3e NK heb ik de titel weten te behouden.

Dit jaar begon met de Wintercup op de Landsard. Een baan die mij goed ligt, maar hier werd gereden met onze trainingsblokjes en net zoals vorig jaar brak ook nu weer wat af in de motor. Alle trainingssessies de prullenbak in. Nog wel een sessie met een nieuw blokje kunnen rijden, maar deze had niet de performance die andere wel hadden. Hierdoor reed ik in de wedstrijd continu in niemandsland en kon ik ook niet meedoen om de prijzen. Erg jammer.

Daarna volgde het Kartfestival in Strijen. Dit jaar droog, maar ook dit jaar kon ik met een behoorlijke voorsprong de races winnen. De overwinning was voor mijzelf extra bijzonder omdat ik deze op zou dragen aan mijn oom die twee weken ervoor was overleden. Lees hier het interview met RaceXpress na deze wedstrijd.

Het eerste NK vond plaats op de baan van Kerpen in Duitsland. Ondanks een 3e plaats toch een teleurstelling. Na een natte kwalificatie en eerste race stonden we op plek 2 en wetende dat we de snelste ronde reden in race 1 was het uitzicht goed om in race 2 de leiding over te nemen. Helaas moest de top-3 van race 1 constateren dat de technische controle, die ogenschijnlijk eenvoudig was, uiteindelijk heeft geleid tot motorproblemen. De hele top 3 zakte dus weg. Door zorgvuldig om te gaan met wel/niet verdedigen met de beperkte performance in race 2 en 3 kon ik de schade beperken en eindigde toch nog als derde voor het dagklassement.

NK Assen

Het tweede NK vond plaats op de TT junior track in Assen. Ik voelde me niet lekker en toen de kettingkast in rondje 5 van de kwalificatie eraf vloog werd het nog erger. Ondanks dat toch nog een 3e tijd gereden. De eerste twee races waren overleven, ik bleef misselijk. Na race 2 knapte ik wat op en in race 3 pakte ik in de eerste 2 bochten de leiding. In het dagklassement werd ik 2e.

NK Strijen

Het derde NK vond plaats op mijn thuisbaan Strijen. De zaterdag was ik continu snel, maar in de kwalificatie werd ik gehinderd op het piekmoment van de bandjes en kon ik slechts een 2e tijd neerzetten. Doordat ik moest verdedigen in de eerste race geen aansluiting met nummer 1, de tweede race werd ik opzij gebeukt bij de start en zakte ik naar een 5e plek. Doordat het sturen niet soepel meer ging was terugkomen niet te doen. In de derde race dook een andere deelnemer vanuit het gras voor de rijder voor mij op waardoor deze abrupt moesten remmen en ik een klikbumper kreeg. Met meer snelheid dan de raceleider had ik voldoende afstand kunnen creëren om de plaatsen die ik verloor met de 5 seconden straf te beperken. Helaas werden de rijders voor en achter mij vanaf de kant ingeseind over wat zij moesten doen en werd de mogelijkheid tot fair racen mij ontnomen. Hiervoor heb ik een verzoek neergelegd bij de KNAF en Chrono om signalering te verbieden (immers zijn communicatiemiddelen als oortjes ook verboden) zodat toekomstige races wel fair gaan verlopen. Uiteindelijk 2e in het dagklassement en behoud ik de leiding in het kampioenschap.

NK Kerpen

Het NK in Kerpen verliep door de enorme warmte moeizaam. De hitte had een dermate invloed op de baan dat de juiste afstelling vinden lastig was. Tijdens de kwalificatie wist ik echter de snelste tijd neer te zetten. In race 1 moest ik even mijn eerste positie opgeven om daarna terug te komen. In de tweede race werd ik verrast door een risicovolle aanval van een andere rijder en deze sloot ik als tweede af. De derde en laatste race kende een grote crash aan de start waarbij ik ook werd geraakt. Gelukkig kon ik doorrijden om deze race te winnen. Door de resultaten werd ik eerste en liep ik aardig wat punten uit in het kampioenschap en blijf ik leider in het kampioenschap.

Lees hier het interview met RaceXpress na de overwinning tijdens NK Kerpen.

2022 ID Engines Sr.

In 2022 ben ik overgestapt naar de ID Engines senior klasse. Een uitdaging met mijn BirelArt kart, omdat ik de eerste rijder met een BirelArt kart ben met een ID Engines blok. Samen met Paauwer Karting puzzelen we aan de weg voor de optimale afstelling met deze motor. En gelet op de resultaten zijn we al een heel eind op weg.

Pole op het natte Strijen

Het jaar begon met het Kartfestival, tussen de voorjaarsstormen door een race op de kletsnatte baan van Strijen op Maxxis regenbanden waarop ik al anderhalf jaar niet gereden had. Ik kwalificeerde op pole en de races won ik met respectievelijk 14 en 10 seconden voorsprong.

De volgende wedstrijd was de Chrono Wintercup in Kerpen. Een baan waar ik nog nooit geweest was. Helaas staken er motorproblemen op, hierdoor kon ik de oefensessie voor de kwalificatie niet rijden. Toch wist ik tijdens de kwalificatie een 4e plek te bemachtigen. Door een moeizame start van de rijder voor me kwam ik achterin het veld terecht. Het werd een inhaalrace, maar bij een aanval voor positie twee stuurde de rijder die ik voorbij ging op mij in. De tweede race daarom weer als 4e beginnen. Een zelfde scenario herhaalde zich, weer van achter naar voren toe. Ditmaal was het een andere rijder die mij de derde positie kostte. De snelheid was er ondanks motorproblemen, maar veel pech voorkwam een podiumplek.

De laatste Chrono Wintercup vond plaats op de Landsard bij Eindhoven. Tijdens de kwalificatie brak er wat af in de motor. Dit werd snel hersteld, maar ik moest wel achteraan beginnen. Over twee races wist ik me naar voren te knokken om zo uiteindelijk als tweede de dag te eindigen.

Eerste plaats NK Spa

Volgende halte zou het NK op de Landsard zijn, maar een zwaar gekneusde voet gooide roet in het eten. Het eerste NK moest ik overslaan, iets wat mijn kansen op een top-3 klassering in het kampioenschap vrijwel onmogelijk zou maken. Bij het NK 4-Takt worden namelijk drie races verreden per NK. Echter zijn er over het hele jaar, maar twee schrapresultaten. Een keer niet mee kunnen doen betekent dus al meteen één nul resultaat en dat met een puntentelling waarbij het maximum aantal punten per race 55 is.
Gelukkig was mijn voet voldoende hersteld voor het NK op Spa-Francorchamps. Tijdens de kwalificatie hoefde ik slechts een rijder voor me te laten die een prachtige slipstream had en zodoende sneller was. In race 1 wist ik direct de koppositie te pakken. In race 2 besloot ik samen met een andere rijder weg te rijden door hem te laten passeren en niet te vechten. De punten waren op dat moment zodanig dat ik met een tweede positie in de tweede en derde race de dagwinst zou halen. Geen risico’s nemen en volgen.

Op het NK op Strijen had ik veel last van hooikoorts. Dat zorgde ervoor dat ik op ‘mijn’ Strijen genoegen moest nemen met een 2e plek tijdens de kwalificatie op zaterdag. Gelukkig kwam er ’s avonds regen die de pollen uit de lucht haalde waardoor ik me op zondag een stuk beter voelde. Samen met Rick van Tamelen die eerste werd heb ik drie races bumper aan bumper gereden. Uiteindelijk moest ik genoegen nemen met een 2e plek in het dagklassement.

Het NK op de baan in Venray kende pech bij de eerste start. Samen met drie andere rijders stonden we compleet vast na een remfout van een van de rijders. Uiteindelijk kon ik van race tot race de weg weer naar voren vinden, maar in race 3 op weg naar de nummers 3 en 4 brak in de laatste ronde mijn achteras. Grappig detail; het lukte mij om het losgekomen deel inclusief band terwijl ik over de baan schoof op te vangen.

Het NK in Assen werd besloten door het weer. In een van de races dachten we dat het snel zou opdrogen en hebben we gekozen we voor slicks. Dat bleek helaas net een paar minuten te vroeg. Het voordeel in het eind van de race was niet voldoende om de achterstand opgelopen ten opzichte van de rijders op wets in het begin goed te maken. De laatste race dus redelijk achterin beginnen, naarmate het harder begon te regenen kon ik plekken goed maken, maar uiteindelijk ging het zo te keer dat de wedstrijdleiding niet anders kon dan de race te staken.

Het NK in Landsard kende veel pech. Het blok dat we geloot kregen had diverse technische problemen wat ervoor zorgde dat op zaterdag slechts 1 goede trainingssessie konden rijden. Dit zorgde ervoor dat we op zondag geen idee hadden wat de beste setup en bandenspanning was. Toch lukte het me de tijdens de kwalificatie steeds de snelste ronden neer te zetten, maar een van de andere rijders had dit in de smiezen en liet zich terugvallen om in mijn slipstream te kunnen profiteren. Dat zorgde ervoor dat ik vanaf positie 2 moest starten.
Gelukkig kende ik een goede start en lag ik direct op een eerste positie.

Nu kwam het gebrek aan data van de gemiste trainingssessies tot uiting. Ik zakte terug doordat de grip door verkeerde bandenspanning erg laat kwam. Gelukkig kon ik op het eind nog een en ander goed maken en eindigde ik op een 4e plek in de eerste race. Bij de tweede race wederom een goede start waardoor ik meteen naar voren kon. Door de kennis opgedaan in de eerste race was de bandenspanning nu wel goed. Ik eindigde derde. Net voor de derde race begon het te regenen, doordat we op dat moment bij de wedstrijdleiding in gesprek waren over een onterechte penalty – dit konden we met video bewijzen – hadden we weinig tijd om alle benodigde wijzigingen te doen die nodig zijn voor een optimale regen set-up. Met enkel het aanpassen van de breedte en wisselen van slicks door wets de race in. Niet optimaal, maar ik kon direct van een derde naar tweede plek en kwam samen met de rijders voor me snel los van de rest. Op het laatst had er nog een battle voor een overwinning ingezeten ware het niet dat ik vast kwam te zitten achter een rijder die gelapt moest worden terwijl de rijder voor mij net voor het technische deel ervoor kon glippen. Een mooie tweede plaats en uiteindelijk 3e in het dagklassement achter de kampioen van vorig jaar en de kampioen van dit jaar.

Hoe het begon

Hoe het begon…

Vanaf jonge leeftijd was ik al geïnteresseerd in de autosport, niet alleen F1, ook andere takken van de sport zoals NASCAR. Niet gek als je wordt geboren in het jaar dat CARS uitkwam. Echter zonder kennissen die in de kart- of autosport zaten geen benul hoe te starten. Dan maar eens indoor kijken. De minimum lengte zorgde ervoor dat ik nog even moest wachten. Uiteindelijk kon ik in december 2017 terecht bij de kartschool van de kartbaan in Zoetermeer (nu: GameCity). Daar leerden Frank en Onno mijn broertje en ik de fijne kneepjes van het indoor rijden. Toen we de smaak te pakken hadden gingen we ook ’s avonds in Poeldijk (van der Ende racing) rijden bij NJIKV.
Clubraces zijn leuk, maar nog leuker is om het tegen onbekende rijders op te nemen. Zodoende kwam ik bij NKH (Nederlands Kampioenschap Huurkart) terecht. Het rijden op buitenbaantjes als Eefde en Oldenzaal lag mij wel. Tijd voor de stap naar buiten.
Maar zonder kennissen in de kartsport; waar begin je. We kwamen uit bij de kartschool van Chrono. De organisatie die ook de NK 2 en 4-Takt organiseert. In de tweede les was ik de gebruikte kartjes al ontgroeid. Gelukkig wist Ton van Kart Service Brabant nog een Parolin kart met RK1 blokje te staan. Dat werd mijn eerste buiten kart. Aan het eind van het jaar waarbij ik ook de gevorderde cursus bij Chrono had gevolgd kwam er een nieuwe klasse; de ID Engines junior. Daar heb ik mijn eerste wedstrijden in verreden. Helaas bestond het veld uit veel beginners, die anders dan ik, niet de uitgebreide cursussen hadden gevolgd en dat leidde vaak tot schade, dat maakt het allemaal een stuk minder leuk, maar wel ontzettend leerzaam. Inmiddels begon ik ook met het rijden van clubraces met een Rotax Junior op de kartbaan van Strijen bij Paauwer Karting met een BirelArt kart. Omdat erbij de 2-Takt met klikbumpers wordt gereden merkte ik al snel dat er veel minder incidenten waren. Een overstap naar NK 2-T dan maar. Dat sloot mooi aan bij het idee zoveel mogelijk ervaring op te doen in verschillende klassen. Door mijn leeftijd moest ik helaas na een jaar NK 2-T junior over naar senior. Of een jaar IAME X30 junior (waar de leeftijd grens anders is) wellicht? Omdat ik toch al aanwezig was bij alle NK 4-T om rijders te ondersteunen besloot ik te kiezen voor de ID Engines senior.

Tot slot wil ik alle vrijwilligers die de kartsport mogelijk maken bedanken. Dit kan niet vaak genoeg gezegd worden; zonder vrijwilligers kan de kartsport in de huidige vorm niet bestaan.

Verder dank aan alle mensen die mij verder hebben geholpen en alle fijne contacten en vrienden die ik door de jaren in de kartsport heb mogen ontmoeten.

En heel veel dank aan mijn familie en vriendin.